Ciąża bliźniacza powikłana wewnątrzmacicznym obumarciem płodu z zespołem Turnera

Autorzy: dr n. med. Wioletta Meissner, prof. Jacek Brązert, dr hab. Marek Pietryga, dr n. med. Maciej Brązert

Klinika Położnictwa i Chorób Kobiecych, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu


Z ciążą bliźniaczą wiąże się zwiększona liczba powikłań u matki i płodów. Wśród najpoważniejszych zaburzeń dotyczących płodów wymienić należy: zwiększony odsetek wad wrodzonych, obumarcie wewnątrzmaciczne jednego płodu lub obu oraz wyższą umieralność okołoporodową płodów i noworodków. Obumarcie jednego płodu w I trymestrze ciąży może dotyczyć nawet 10–70% wszystkich ciąż, natomiast w późniejszym okresie śmierć jednego z bliźniąt występuje z częstością 0,5–7%. Los drugiego płodu uzależniony jest od budowy łożyska i błon płodowych oraz przyczyny śmierci pierwszego. Drugim istotnym problemem ciąży bliźniaczej są wady wrodzone u jednego płodu lub u obu. Wady rozwojowe u bliźniąt występują dwukrotnie częściej niż u dzieci z ciąż pojedynczych. Prawdopodobieństwo wystąpienia aberracji chromosomalnej (w tym zespołu Turnera) u jednego z płodów jest 1,5 razy większe niż u dziecka z ciąży pojedynczej.
Artykuł z opisem przypadku: pierwiastka, lat 25, przyjęta po raz pierwszy do Kliniki Położnictwa i Chorób Kobiecych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w 18. tygodniu ciąży (t.c.) bliźniaczej z podejrzeniem wady jednego z płodów.

Pobierz bezpłatnie